به گزارش  روابط عمومی امورعشایر بوشهر به نقل ازخبرنگار ایرنا، هرچند مشکلات ناشی از خشکسالی، جامعه عشایری را بیش از هر قشر دیگر تحت تاثیر قرار داده اما این مهمانان امیدوار به خدمات ارائه شده از سوی دولت، آهنگ کوچ را نواخته و وارد عرصه های مرتعی استان بوشهر شده اند.

عشایر به سبب زندگی در شرایط سخت و دشوار، سازگاری و تاب آوری بالایی در مواجهه با بحران‌ها و مشکلات روزگار دارند؛ آنها مصداق عینی اقتصاد مقاومتی هستند و در سخت ترین شرایط با دریافت کمترین خدمات و امکانات و مصرف کمترین سرانه اعتباری از خزانه دولت در مقایسه با جامعه روستایی و شهری به کار و تولید مشغول هستند.

جمعیت عشایری استان بوشهر براساس آخرین سرشماری سال ۱۳۹۸؛ در مجموع ۲۷ هزار نفر در قالب ۶ هزار و ۲۵۰ خانوار هستند که از این شمار ۱۷هزار و ۷۰۹ نفر در قالب چهار هزار و ۳۳۰ خانوار کوچ رو و ۹هزار و ۲۹۱ نفر در قالب یکهزار و ۹۲۰ خانوار اسکان یافته اند.

عشایر استان بوشهر از ایل قشقایی ۳۸ تیره دارد و از ۶ طایفه شش بلوکی، فارسیمدان، دره شوری، عمله، کشکولی و رحیمی تشیکل شده‌اندکه از ۱۵ آبان تا اوایل اردیبهشت برای ایجاد حاشیه‌ای امن، به غیر از شهرستان‌های عسلویه و کنگان در هشت شهرستان‌ این استان حضور دارند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد جامع عشایری استان بوشهر  در۶۴۰ هزار هکتار از مراتع، ۵۵۰ هزار هکتار از عرصه‌های منابع ملی و ۱۴ هزار هکتار از زمین‌های کشاورزی پراکنده هستند؛ این مهمانان بدون ایجاد زحمت برای صاحبخانه در زمینه تولید محصولات دامی، زراعی، باغی، عسل، گیاهان دارویی و صنایع دستی فعالیت می‌کنند و علاوه بر تامین نیازهای خود نقشی مهم و تاثیرگذار درتامین مایحتاج مردم این استان دارند.

آنطور که عبدالحمید امینی زاده مدیر امور عشایر استان بوشهر می‌گوید: آنها با داشتن ۴۵۰ هزار راس دام سبک سالانه ۶ هزار تن گوشت قرمز، ۱۰ هزار تن شیر، ۱۴۰ تن الیاف دامی و ۲۰ هزار مترمربع تولید انواع صنایع دستی، ۸۰ هزار تن محصولات زراعی و باغی و قریب به ۵۲۰ تن عسل تولید می‌کنند به نحوی که ارزش این تولیدات در این استان به ۷۶۰ میلیارد تومان می‌رسد.

برای شنیدن مشکلات این مهمانان خسته از راه رسیده با پیران رزمجوی دوقزلو از عشایر استان بوشهر هم صحبت و از مشکلات جامعه آنان جویا شدیم.

خشکسالی قصه ای تکراری که زندگی عشایری را سخت‌تر کرده است 

بُخل آسمان بر زمین در سال‌های اخیر موجب ضعیف شدن پوشش علوفه‌ای مراتع و خشک شدن چشمه ها و قنات‌ها شده و مجموع شرایط پیش آمده حیات دام و معیشت جامعه عشایری را با مشکل روبرو کرده است.

زندگی عشایری وابسته به شرایط اقلیمی و طبیعی و میزان پوشش مراتع از نظر علوفه برای دام و منابع آبی است اما خشکسالی‌های سنواتی هر روز زندگی عشایر را سخت‌تر کرده و باعث شده  امروز تعادلی بین جمعیت دام و مراتع وجود نداشته باشد.  

خشکسالی و کمبود منابع آبی برای همه به عنوان یک مشکل چند ساله است اما شاید این کمبود برای دیگران با شدت کمتری احساس شود حال آنکه این پدیده که هر روز شدیدتر و منجر به خشکی مراتع، چشمه ها و قنات‌ها شده شرایط زیست را برای جامعه عشایری که زندگی آنها وابسته به طبیعت است بیشتر دیده و لمس می‌شود اینها بخشی از سخنان پیران رزمجوی دوقزلو است.

او که به نمایندگی از جامعه عشایری سخن می‌گفت معتقد است: ضعیف شدن عرصه‌های مرتعی به دلیل خشکسالی در مناطق ییلاقی و قشلاقی موجب شده تا دام‌های عشایر نتوانند به صورت طبیعی تعلیف شوند و باید این کار به صورت دستی انجام شود که این امر هزینه‌های زیادی برای پروار کردن دام به جامعه عشایری تحمیل می‌کند.

رزمجوی دوقزلو اضافه می‌کند: عشایر برای یافتن چراگاه‌ها همراه با دام خود مسیرهای سخت گذر و طولانی را می پیمایند اما کمبود علوفه در مراتع، گرانی علوفه دستی که از ۲هزار تومان به ۲۰ هزار تومان افزایش یافته و از طرفی کاهش قیمت تولیدات آنان را نگران کرده است.

او آبرسانی به جامعه عشایری از طریق تانکرهای سیار را مورد اشاره قرار می‌دهد و می‌گوید: ناوگان آبرسانی سیار به جامعه عشایری بسیار فرسوده است، متناسب با این جمعیت نیست و هر چند امکاناتی فراهم شده اما این کار با سختی انجام می‌شود.

جاده‌های عشایری نابسامان هستند 

روی خوش ماجرا این است که با فرارسیدن فصل پائیز و آغاز آهنگ کوچ جلوه های زیبایی از حضور عشایر و برپا شدن سیاه چادرها در کوه و دشت نمایان می‌شود اما در پس این صحنه‌های جذاب حضور  سختی‌های کوچ و کمبود امکانات و دست اندازهای مسیرهای، ایل راه‌ها و میان‌بندها کوچ نشین‌ها را رنج می‌دهد.

رزمجوی دوقزلو در باره جاده ها و ایل‌راه‌ها  اینطور توضیح می‌دهد: سالانه اعتبار هنگفتی برای ترمیم جاده های عشایری هزینه و بصورت موقت مرمت و بازگشایی می‌شود اما  به دلیل اینکه زیرساخت محکمی ایجاد نمی‌شود با کمترین بارش و سیلاب این جاده ها بسته و خانوارهای عشایری بویژه در زمان بارش بامشکلاتی روبرو می‌شوند.

تامین مولدهای خورشیدی راهی برای کنار گذاشتن سوخت فسیلی 

 همانگونه که عشایر به آب آشامیدنی سالم نیاز دارند برق نیز از دیگر اولویت های آنها است که با رساندن آن به سیاه چادرهای عشایر می توان ضمن پاسخگویی به این نیاز در آنها به حفظ محیط زیست هم کمک کرد.

مولدهای (پَنِل‌های) خورشیدی قابلیت فرآوری ۱۰۰ وات برق را دارند و می توانند روشنایی حداقل ۱۰ شعله لامپ  کم مصرف، شارژ چراغ قوه و گوشی همراه را تأمین کنند افزون براین با تامین برق برای عشایر از قطع درختان و تخریب محیط زیست نیز پیش‌گیری می‌شود.

ادامه خبر در لینک :

https://www.irna.ir/news/84939284